Rozdział 20 - Whisper of love.

9 KOMENTARZY=NEXT!

-La Bella dla pięknej pani -powtarza i przytula mnie od tyłu. Nadal jestem oszołomiona i nie mogę uwierzyć w to co zrobił dla mnie Harry. Chowa głowę w zagłębienie mojej szyi i oplata mnie swoimi umięśnionymi ramionami. Jego mokre loki mnie łaskoczą.

-Harry, ja... -zaczynam, ale jak zwykle mi przerywa.

-Rozumiem, Gracie. Po prostu daj mi tą cholerną szansę -mówi a ja odwracam się do niego. 

-Dajmy sobie czas -odpowiadam i patrzę jak jego mięśnie lekko się napinają. Ugh.

-Okej -zgadza się i przytula mnie.

-Jesteś mokry! -krzyczę próbując być poważna.

-Zaraz ty będziesz -mówi i zwilża swoje usta.

-Harry! -karcę go i daję mu kuksańca w bok. Wybucham głośnym śmiechem i idę razem z nim do jego pokoju. Telefon Harry'ego zaczyna dzwonić dlatego odbiera.

-Halo? Michael? Tak. Nie, nie wiem. Nie. Kurwa, powiedziałem, że nie. Nie zrobię tego. Już dawno z tym skończyłem. Zajmij się swoim, kurwa jebanym życiem! -krzyczy podirytowany i rzuca telefonem o ścianę tak, że jego ekran pęka na milion małych kawałeczków. Jego knykcie stają się bladsze gdy zaciska swoje pięści. Mam wrażenie, że zaraz wybuchnie i po prostu stanie się coś złego. Wolno podnoszę się z łóżka i podchodzę do niego. Chwytam go za ramię i odwracam jego ciało przodem do mnie. Przytulam go i w uścisku kołyszę nami w jedną i w drugą stronę. Czuję jak jego mięśnie stają się nieco luźniejsze dlatego odsuwam się od niego. Jego oczy nadal są ciemnie, ale nie wzbudza to we mnie żadnego lęku. Nie boję się go.

-Przepraszam -mówi po chwili i przyciąga mnie z powrotem do siebie.

-Nic się nie stało -odpowiadam i posyłam mu lekki uśmiech.

-Ja...ja po prostu nie mogę przestać myśleć o niektórych rzeczach. I tak bardzo się staram, ale po prostu nie mogę się od tego uwolnić -tłumaczy i dłonią gładzi moje włosy.

-Jest okej -szepczę i całuję jego prawy policzek. Harry doskonale wie, że nie mam pojęcia o co dokładniej mu chodziło. Cóż, domyślam się, ale najlepiej będzie jak sam mi to powie.

-Zostań ze mną -mówi po chwili. Oh.

-Zostanę -odpowiadam.

-Nie Grace. Zostań ze mną na zawsze -mówi jaśniej. Z moich płuc ulatnia się tlen a całe moje ciało jest sparaliżowane. Serce bije mi w dużo szybszym tempie i nie mam pojęcia co mam o tym myśleć. Pojedyncza łza opuszcza moje oko.

-Nie płacz -mówi gdy odsuwam się od niego.

-Zostanę -przyrzekam i próbuję się uśmiechnąć.

Harry's POV:

-Zostanę -przyrzeka. Jej piękne, czekoladowe oczy są chwilowo załzawione. Nie wierzę, że to powiedziała. Boję się. Boję się, że te słowa nie miały dla niej żadnego znaczenia. Jestem w niej cholernie zakochany. Cóż...nie zakochałem się w niej od pierwszego wejrzenia. Na początku była bezczelna, ale w pewien sposób uwielbiałem to. Czy można zakochać się w tak krótkim czasie? Właśnie tego dokonałem. I jeśli istnieje miłość od pierwszego wejrzenia to moja tym bardziej jest prawdziwa. W moim sercu przez długi czas gościła wyjątkowa osoba, ale tak po prostu mnie zostawiła. Jednak wierzę w słowa Grace. Nie wiem czy ona czuje to samo, ale chcę aby zawsze była obok mnie. "Gdy­by wszys­tko prze­padło, a ona je­dyna po­zos­tała, to i ja is­tniałabym na­dal. Ale gdy­by wszys­tko zos­tało, a ona zniknęła, wszechświat byłby dla mnie ob­cy i straszny, nie miałabym z nim po pros­tu nic wspólnego."

-Harry? -pyta dokładnie mi się przyglądając.

-Hmm? -bawię się jej palcami.

-Po prostu nie myśl o tym -mówi i gładzi swoją malutką dłonią mój policzek. Tak bardzo jestem Ci wdzięczny, Gracie.

-O mojej miłości do Ciebie? -pytam wiedząc, że i tak ma na myśli coś innego. Jej usta szeroko się otwierają i spogląda na mnie lekko zszokowana. Auć.

-Uh...P-przepraszam -jąka się. 

-Nie przejmuj się tym -odpowiadam i zostawiam ją samą na środku pokoju.

~*~

Od kilkunastu minut leżę i myślę o moich uczuciach do niej. Bawię się jej włosami. Leży wtulona we mnie; jej oddech jest wyrównany przez co mogę stwierdzić, że śpi. Jest cholernie piękna. Ostrożnie całuję jej czoło i przyciągam jej drobne ciało bliżej siebie.

-Gdybyś tylko wiedziała jak bardzo mi na tobie zależy -mówię a po chwili zasypiam.

Grace's POV:

Od kilkunastu minut myślę o tym co powiedział Harry. Jak to możliwe, że tak się zmienił w stosunku do tego wszystkiego? Moje oczy są zamknięte, ale czuję jego wzrok na sobie. Delikatnie gładzi moje włosy i składa długi pocałunek na moim czole. Na moich ustach pojawia się lekki uśmiech przez jego czuły gest. Czuję jego niemiarowy oddech na mojej skórze a przez mój kręgosłup przebiegają przyjemne dreszcze.

-Gdybyś tylko wiedziała jak bardzo mi na tobie zależy -mówi przerywając ciszę.

______________________________

Yeah! :D Hejka ;3 Nie mogę uwierzyć, że to już 20 rozdział ♡. Jak minął Wam ten tydzień? Rozdział nie sprawdzony! Tak bardzo dziękuję za komentarze i wasze opinie ❤. Możecie mi podziękować za mój udany żart na Twitterze, haahah xd Nie ma za co ;* I jeszcze jak napisałam: "Nigdy nie lubiłam pisać FF". Hahahah :D Yeah! Nigdy w życiu się tak nie uśmiałam xd Dziękuję niektórym za życzenia na TT! Tak,  skromna ja. Czuję się taka dorosła! Hahah xd Bay! ;3 Miłego wieczoru xx.